โดย รำเพย รำพัน

          สวัสดีค่ะ...พบกันอีกเช่นเคยสำหรับเดือนนี้ รำเพยคนเดิมกลับมารำพันให้คุณผู้อ่านทั้งหลายมานั่งฟังเรื่องราวและแง่มุมต่างๆ จากภาพยนตร์ที่ไม่ค่อยจะมีคนเขียนถึง และนั่นก็เป็นสาเหตุให้รำเพยมานั่งหลังขดหลังแข็งเขียนออกมา ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองก็เขียนไม่ค่อยจะได้เรื่องได้ราวสักเท่าไร แต่เพราะตัวเองอยากอ่าน แต่ก็ไม่รู้จะอ่านจากที่ไหน เลยยอมทรมานตัวเองมานั่งเขียนเองอ่านเอง ก็สนุกดีเหมือนกัน ส่วนคุณผู้อ่านก็อย่าเพิ่งเบื่อรำเพยนะคะ ไม่งั้นถ้าเรทติ้งตก บอกอจะเลิกจ้างรำเพย รำเพยก็จะอดมาโม้ให้คุณๆ ฟังกันนะคะ

          สำหรับเดือนนี้ รำเพยยังไม่อยากเขียนถึงหนังเรื่องไหนเป็นพิเศษ แม้แต่คุณพี่เจสัน บอร์นจากหนังภาคสามในเรื่อง “The Borne Ultimatum” ที่มาบู๊กันทะลุบ้านทะลุเมือง ซึ่งคงจะทำรายได้ได้ดีตามคาด ส่วนรายละเอียดของเรื่อง รำเพยคงไม่ย้อนกลับไปฉายซ้ำ เพราะเคยเล่าให้ฟังกันมาตั้งแต่ต้นปีแล้ว ซึ่งหากใครอยากจะย้อนอดีต ก็ลองไปที่นี่นะคะ ในเรื่อง “ปีทองของหนังภาคต่อ” (http://www.bareo-isyss.com/24/movie.php)

          อ้อ...รำเพยมีเรื่องจะมาบ่นให้คุณๆ ฟังอีกนิดนึง คือเดี๋ยวนี้ หนังเข้าเร็ว ออกเร็วมากเลยค่ะ เล่นเอาตามดูไม่ทัน แหม...คนเรามีงานมีการทำ ก็ต้องค่อยๆ หาเวลาว่างไปดูใช่มั้ยค่ะ แต่นี่ กลายเป็นหนังเข้าเร็ว พอหาเวลาไปดูได้ กลับไม่รอบดู บางทีก็ดึกไปมั่งล่ะ บางทีโรงก็เต็มไปมั่งล่ะ หรือหนักกว่านั้น ก็คือหนังออกไปแล้ว ซึ่งรำเพยสามารถยกตัวอย่างให้เห็นได้ชัดๆ เลยนะคะว่า อย่างเรื่อง Rat-ta-rooiee เนี่ย ตั้งใจนักตั้งใจหนาว่าจะไปดูให้ได้ในวันเสาร์ก่อนวันแม่ โถ...ไปถึง พี่คนขายก็บอกว่า หนังออกไปแล้วล่ะ โฮ...เจ็บใจชะมัด... เดือนกรกฏาคมก็ทีนึงแล้ว ไปดู Die Hard 4.0 ไม่ทัน หนังเหลือแค่วันละรอบ แถมมีรอบดึกอีก แล้วรำเพยจะไปดูกับใครล่ะคะ จะพาหลานไป หนังก็ดุเดือดเกิน จะไปดูคนเดียว ก็เสียวๆ เวลากลับบ้าน เลยช่าง...ไม่ดูก็ได้...เชอะ...

          อ้าว...เลยไปซะไกล เดือนนี้ รำเพยว่าจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับภาพยนตร์ แต่ไปๆ มาๆ ไม่มีโอกาสได้ไปดูสักที เลยมีมือดีมาเขียนเรื่อง “หนุ่มเจสัน บอร์น” ไปเรียบร้อยแล้ว รำเพยก็เลยต้องมาหาเรื่องเขียนใหม่ คิดไปคิดมา เอาอย่างนี้ดีกว่า รำเพยจะมาเล่าให้ฟังถึงเพลงรักโรแมนติคที่รำเพยสุดแสนจะประทับใจ เพื่อว่าคุณๆ จะได้มาร่วมกันรำลึกถึงความหวานปนเหงาแบบเศร้าๆ ในช่วงหน้าฝนแบบนี้ค่ะ

          สำหรับตอนแรก รำเพยคิดว่าจะมานั่งจัดอันดับเพลงรักในดวงใจ แต่ก็เปลี่ยนใจ ไม่เอาดีกว่า เอาแบบเล่าไปเรื่อยๆ นึกถึงเพลงอะไรได้ ก็จะเขียนมาเล่าให้ฟังกันดีกว่านะคะ (จะได้ง่ายด้วย...อิอิ)


           เริ่มกันที่เพลงแรกเลยดีมั้ยค่ะ เพลงแรกนี้เป็นเพลงที่รำเพยชอบมากตั้งแต่ได้ฟังครั้งแรก ยิ่งได้ฟังเนื้อเพลง ก็ยิ่งหลงรักเพลงนี้มากๆ ลองฟังดูสิคะ แล้วจะรู้ว่า บางครั้งการที่เราหลงรักใครบางคน ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยมีโอกาสได้ “ลึกซึ้ง” กัน ก็เป็นความรักที่เศร้าๆ เหมาะอย่างยิ่งที่จะมานั่งฟังกันในช่วงฝนตกพรำๆ ตอนเย็นๆ นั่งจิบกาแฟมองดูสวนสีเขียวสดที่เปียกปอนด้วยน้ำฝน...เฮ้อ...

How Can I Remember? จากเรื่อง Sabrina (1995)
performed by Michael Dees

How can I remember things that never happened?
Arms that never held me,
Lips I've never kissed.
How can I remember?

Why do I keep seeing someone's face before me,
eyes that say they know me,
shining through the mist,
eyes that I remember.
I don't know why or when or where.
I feel suspended…in mid-air,
somewhere between a dream and a memory
Where then and now...meet somehow?

Why do I keep hearing some familiar music
half forgotten love songs
running through my mind
why do I remember?
I don't know why or when or where.
I feel suspended...in mid-air
somewhere between a dream and a memory
Where then and now...meet somehow.

There are many things I may not understand,
but somehow I knew that you would take my hand.
I always knew you'd find me,
always knew you'd love me.

Long before I met you
don't ask me how I know
ever since I can remember
I remember you.

          ฟังแล้วเศร้าจัง ยิ่งสองท่อนหลังนี้ ยิ่งทำให้เศร้าเข้าไปใหญ่ อะไรจะหลงรักเค้ามากขนาดนั้นนะ... เอ้า...เลิกเศร้าดีกว่า นอกจากเพลงนี้แล้ว ในอัลบัม Sabrina (O.S.T 1995) นี้ ยังมีเพลงไพเราะมากๆ อีกหลายเพลง เช่น Theme from Sabrina ที่เป็น Piano Solo ที่ไพเราะมาก และ Sabrina Remembers ที่มีเพลง La Vie En Rose ที่ใช้ล่องลอยมาตามลม เหมาะที่จะฟังเวลาที่อยากจะเหงาๆ เศร้าๆ ซึ้งๆ คนเดียว (ถ้ามากกว่าหนึ่ง เดี๋ยวจะเอาแต่เม้าท์กัน ไม่ได้ฟังเพลง)

          ลำดับต่อไปที่รำเพยอยากจะนำเสนอเพลงเก่าๆ ที่น่ารัก และยังหวานโรแมนติคทุกครั้งที่เปิดฟังคะ เป็นเพลงจากเรื่อง The Sound of Music ในเพลง Edelweiss ที่เกี่ยวกับดอก Edelweiss ที่เป็นดอกไม้ดอกเล็กๆ สีขาว และขึ้นเฉพาะในที่สูงเช่น เทือกเขาแอลป์ ซึ่งเมื่อหลายสิบปีก่อนในหลวงของเราก็เคยทรงนำมาปลูกขึ้นที่บนพระตำหนักดอยตุง จังหวัดเชียงราย

          สำหรับดอก Edelweiss นี้ มักจะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นดอกไม้ประจำชาติของออสเตรีย รวมทั้งเพลง Edelweiss ยังถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเพลงประจำชาติของออสเตรียอีกด้วย ทั้งๆ ที่ในความจริงนั้น ดอก Edelweiss เป็นดอกไม้ประจำชาติของประเทศสวิสเซอร์แลนด์ และเพลง Edelweiss ก็เป็นเพลงที่ร่วมกันแต่งขึ้นโดย Richard Rodgers และ Oscar Hammerstein II เพื่อประกอบภาพยนตร์เรื่อง The Sound of Music เท่านั้น แต่ถึงกระนั้นก็ตาม ดอกไม้ชนิดนี้ ก็เป็นที่นิยมของชนชาวออสเตรียอย่างมากจนเคยเป็นตราประจำเหรียญ 1 ชิลลิ่งแบบเก่าของออสเตรีย และยังเป็นดอกไม้ที่อยู่ด้านหลังของเหรียญ 2 เซนต์ของทวีปยุโรปอีกด้วย

          เพลง Edelweiss นี้ เป็นเพลงที่กัปตัน Von Trapp พระเอกของเรื่องร้องขึ้นในตอนที่เขาได้กลับมาค้นพบความรักของเขาที่มีต่อลูกๆ ทั้งเจ็ดที่ได้หายไปภายหลังการเสียชีวิตของภรรยาของเขา นอกจากนี้ เพลงนี้ยังเป็นเพลงที่ครอบครัว Von Trapp ได้ร้องร่วมกันก่อนที่จะหลบหนีจากการเข้าร่วมกองกำลังนาซีอีกด้วย

Edelweiss จากเรื่อง The Sound of Music

Edelweiss, edelweiss
Ev'ry morning you greet me
Small and white
Clean and bright
You look happy to meet me

Blossom of snow
May you bloom and grow
Bloom and grow forever
Edelweiss, edelweiss
Bless my homeland forever

(The Captain, Maria, and Children)
Small and white
Clean and bright
You look happy to meet me

Blossom of snow
May you bloom and grow
Bloom and grow forever
Edelweiss, edelweiss
Bless my homeland foreve