Credit : aerospace .org

“ห้วงอวกาศ”ยังคงเป็นสิ่งเล้นลับที่เราทุกคนต่างก็ค้นหาและปรารถนาที่อยากจะรู้อยู่เสมอมา มนุษย์ยังคงมีคำถามอยู่ในใจมากมายที่ต้องการคำตอบว่า เมื่อพ้นจากขอบฟ้าของโลกออกไป สิ่งไหนบ้างที่รอเราอยู่ข้างนอกนั้น และด้วยความสงสัยมากมายเหล่านี้เราจึงจำเป็นต้องส่งมนุษย์อวกาศเพื่อออกไปสำรวจนอกโลก เพราะด้วยสัญชาติญาณธรรมชาติของเผ่าพันธุ์มนุษย์ เราถูกผลักดันให้ออกสำรวจสิ่งที่ไม่รู้จัก ค้นพบโลกใหม่ หลุดออกจากขอบเขตของข้อจำกัดทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเดิมๆ ก้าวต่อไปข้างหน้า เพื่อหาข้อมูลที่ให้ประโยชน์ต่อการดำรงค์อยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์เรามานานหลายศตวรรษ

Credit : FreelancingGig

การสำรวจอวกาศของมนุษย์ช่วยตอบคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับสถานะของเราในจักรวาลและประวัติศาสตร์ของระบบสุริยะที่เราอาศัยอยู่ ด้วยการวางแผนจัดการกับความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจอวกาศของมนุษย์ เราได้ขยายเทคโนโลยี สร้างอุตสาหกรรมใหม่ และช่วยกันส่งเสริมการความสัมพันธ์อันสันติกับประเทศอื่นๆ ความอยากรู้อยากเห็นและการสำรวจมีความสำคัญต่อจิตวิญญาณของมนุษย์เรา และการยอมรับความท้าทายในการดำดิ่งสู่อวกาศ จึงก่อเกิดการเชิญชวนพลเมืองของโลกทั้งในปัจจุบันและอนาคตให้เข้าร่วมกับองกรณ์ทางอวกาศอย่างเช่น NASA, ISS, Tiangong space station หรือ Mir II ในการเดินทางที่น่าตื่นเต้นนี้

ISS National Lab

Credit : issnationallab

ชีวิตบนสถานีอวกาศนั้นเป็นอย่างไร หลายคนอยากรู้ว่านักบินอวกาศสลับกันพักบนสถานีอวกาศนานาชาติแบบไหน แถมแรงโน้มถ่วงนั้นยังทำให้ร่างกายของของมนุษย์อ่อนแอมากๆ บนสถานีอวกาศ ดังนั้นการดำเนินชีวิตแต่ละวันจึงไม่สามารถใช้ชีวิตแบบเดียวกับบนโลกได้ เรามาเรียนรู้และทำความรู้จักกับชีวิตมนุษย์ในอวกาศกันค่ะ

การใช้ชีวิตในอวกาศ

Credit : ecsite

เมื่อยานอวกาศถูกส่งออกไปสู่อวกาศ มนุษย์ที่ขึ้นไปกับยานต้องทนต่อสภาพต่างๆ ในอวกาศที่แตกต่างจากสภาพบนพื้นโลกอย่างเช่น สภาพไร้น้ำหนัก ความดัน และอุณหภูมิที่ต่างจากพื้นโลก ดังนั้นการใช้ชีวิตในอวกาศจึงไม่ใช่เรื่องง่ายจึงต้องมีการเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี และขณะที่ยานอวกาศโคจรรอบโลก มนุษย์อวกาศในยานจะอยู่ในสภาพไร้น้ำหนัก ทำให้อวัยวะต่างๆ ในร่างกายทำงานน้อยลง เช่น การสูบฉีดโลหิตของหัวใจน้อยลง กล้ามเนื้อจะลีบเล็กลงเพราะไม่ได้เคลื่อนไหวมาก มวลกระดูกก็จะลดลงเพราะไม่ค่อยได้ใช้พยุงร่างกายสักเท่าไร มนุษย์อวกาศจึงจะต้องออกกำลังกายอยู่เสมอ เพื่อทำให้อวัยวะทุกส่วนของร่างกายทำงานได้เป็นปกติ

นักบินอวกาศบนสถานีอวกาศติดต่อกับโลกได้อย่างไร?

Credit : asc-csa .gc.ca

เนื่องด้วยระยะทางที่ไกลมาก เราจึงไม่สามารถเดินสายไฟระหว่างโลกไปยังอวกาศได้ ดังนั้นวิธีเดียวที่จะส่งข้อมูลไปมาหากันคือ การใช้คลื่นวิทยุ เช่นเดียวกับสถานีวิทยุกระจายสัญญาณซึ่งคุณสามารถฟังได้ด้วยการใช้วิทยุ ดังนั้นนักบินอวกาศและผู้คนบนโลกจึงสามารถถ่ายทอดข้อมูลไปมาระหว่างกันได้ ข้อมูลเหล่านี้สามารถอยู่ในรูปแบบใดก็ได้ และตอนนี้สถานีอวกาศนานาชาติยังสามารทำการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตได้แล้วในปี 2010

Credit : iecn .com

ทุกวันนี้นักบินอวกาศสามารถสื่อสารกับครอบครัวของพวกเขาผ่านอีเมล และแชทผ่านโซเชียลมีเดียสาธารณะอย่างเช่น Twitter เทคโนโลยีเหล่านี้ยังช่วยให้นักบินอวกาศสามารถสนทนาทางวิดีโอกับคนที่พวกเขารักได้ อย่างเช่นครอบครัว และอีกวิธีหนึ่งที่ได้รับความนิยมในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คือ แฮมวิทยุ ซึ่งทำให้นักบินอวกาศสามารถสื่อสารกับเครือข่ายวิทยุสมัครเล่นทั้งหมดได้ทั่วโลก!

( เกร็ดความรู้ : นักวิทยุสมัครเล่นจะถูกเรียกอีกชื่อหนึ่งคือ “แฮม” หรือ “แฮม เรดิโอ” (ใช้วิทยุย่านความถี่ 144 -147 MHz.) ซึ่งก็คือผู้คนที่ชื่นชอบและสนใจใน วิทยุสื่อสาร รวมไปถึงอุปกรณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสาร นอกจากศึกษาตัวอุปกรณ์ต่างๆและการใช้งานแล้ว การเป็นนักวิทยุสมัครเล่นนั้นยังเพิ่มโอกาสให้ได้ค้นคว้าทดลองและเรียนรู้เกี่ยวกับ การติดต่อสื่อสารด้วยคลื่นวิทยุในรูปแบบต่างๆ เพิ่มศักยภาพในการติดต่อสื่อสารให้กับสถานีของตนเองอยู่เสมอ ทั้งนี้นักวิทยุสมัครเล่นจะต้องมีใบอนุญาตพกพา หรือใบอนุญาตใช้เหมือนกับวิทยุประเภทอื่นๆ

การใช้วิทยุแฮมไม่ได้เป็นเพียงวิธีการสื่อสารกับผู้คนที่อาศัยอยู่ห่างไกล แต่วิทยุแฮมกลายเป็นระบบออกอากาศฉุกเฉินในเวลาที่สื่ออิเล็กทรอนิกส์ปกติจะล้มเหลวด้วยเหตุผลบางอย่าง หลายครั้งที่วิทยุแฮมเป็นวิธีเดียวที่จะสื่อสารกับชุมชนในวงกว้างในกรณีที่เกิดภัยธรรมชาติอย่างเช่น น้ำท่วม พายุทอร์นา แม้จะมีเทคโนโลยีที่ได้รับการพัฒนาอย่างสูงในทุกวันนี้แต่ผู้ประกอบการวิทยุแฮมก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่า “แฮม” เป็นระบบวิทยุที่มีคุณค่าในช่วงเวลาเกิดภัยธรรมชาติอย่างแท้จริง )

การเดินออกไปในอวกาศ

Credit : Astronaut

ทุกครั้งที่นักบินอวกาศออกจากยานพาหนะขณะอยู่ในอวกาศ เราจะเรียกว่า spacewalk ทางเดินอวกาศหรือเรียกอีกอย่างว่า EVA ปัจจุบันนี้หากนักบินอวกาศออกไปเดินนอกสถานีอวกาศหรือ Spacewalk มักจะใช้เวลาประมาณ 5 – 8 ชั่วโมง นักบินอวกาศจำเป็นจะต้องออกไปนอกยานเพื่อทำภารกิจต่างๆ อย่างเช่น การซ่อมแซมตัวยานและอุปกรณ์ต่างๆ นอกตัวยาน หรือลงเดินสำรวจดาวอื่นๆ เช่น ดวงจันทร์ เพื่อทำการศึกษาทรัพยากรของดาวดวงนั้นๆ และเก็บตัวอย่างจากพื้นผิวดาวเพื่อนำกลับมายังโลก ดังนั้นการสวมชุดอวกาศจะช่วยป้องกันอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง เพื่อป้องกันตัวเองจากฝุ่นละออง รังสีอันตรายในอวกาศ และช่วยควบคุมความดันภายในร่างกายให้คงที่ขณะเคลื่อนไหว นอกจากนี้ชุดอวกาศยังช่วยปกป้องร่างกายของนักบินจากสภาพบรรยากาศและอุณหภูมิสูงถึง 121 องศาเซลเซียส หรืออุณหภูมิต่ำกว่า -156 องศาเซลเซียสขึ้นอยู่กับงาน

ปกติแล้วชุดอวกาศมีน้ำหนักประมาณ 127 กิโลกรัมบนโลกโดยไม่มีใครอยู่ข้างใน จะมีปั๊มออกซิเจนและระบบทำความร้อนและความเย็นเพื่อช่วยให้ผู้สวมใส่รู้สึกสบายไม่ว่าอุณหภูมิภายนอกจะเป็นอย่างไร นักบินอวกาศต้องใช้เวลา 45 นาทีในการแต่งตัว ภายในชุดอวกาศนั้นนักบินอวกาศจะมีออกซิเจนที่จำเป็นในการหายใจ และมีน้ำสำหรับดื่ม นักบินอวกาศจะสวมชุดพิเศษนี้หลายชั่วโมงก่อนออกเดินในอวกาศ ถ้าไม่สวมชุดอวกาศออกนอกยานอวกาศ นักบินอวกาศจะสลบภายใน 15 วินาที ของเหลวในร่างกายจะเกิดฟองและแข็งตัวถึงจุดเยือกแข็ง ดังนั้นชุดอวกาศจึงเปรียบเสมือน เกราะคุ้มกันชีวิตของนักบินอวกาศนั่นเอง

การนอนหลับในสถานีอวกาศ

Credit : space .com

นักบินอวกาศที่อยู่ในยานอวกาศ หรืออยู่ในสถานีอวกาศจะอยู่ในสภาพไร้น้ำหนัก กิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวันจึงแตกต่างจากการใช้ชีวิตบนโลก ในอวกาศแทบไม่มีแรงโน้มถ่วง ดังนั้นจึงไม่มีความแตกต่างระหว่างการขึ้น และลงเหมือนบนผิวโลก พื้นผิวใดๆ ก็ตามสามารถเปลี่ยนเป็นพื้น ผนัง หรือเพดานได้เสมอ ดังนั้นนักบินอวกาศจึงสามารถนอนได้ทุกที่ แต่ด้วยแรงโน้มถ่วงที่น้อยนิดนั้น หมายความว่านักบินอวกาศจะค่อยๆ ลอยตัวออกไปขณะนอนหลับ ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการลอยตัวไปเรื่อยๆ นักบินอวกาศส่วนใหญ่ในจะนอนหลับโดยกักเก็บร่างกายไว้ในช่องนอนขนาดเล็ก หรือถุงนอน นอกจากนี้ เนื่องจากมีอุปกรณ์มากมายในสถานีอวกาศนานาชาติ เสียงพัดลมและเครื่องจักรของเครื่องปรับอากาศจึงส่งเสียงดังอยู่เสมอ นักบินอวกาศที่ถูกรบกวนจากเสียงรอบข้างและมีปัญหาในการนอนหลับก็จะใช้ที่ปิดตาและที่อุดหูเพื่อทำให้หลับง่ายขึ้น

การอาบน้ำบนสถานีอวกาศ

Credit : airandspace .si.edu

ถ้าคุณเปิดก๊อกน้ำบนพื้นโลกน้ำก็จะตกลงมาที่พื้น สิ่งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากการกระทำของแรงโน้มถ่วง หากคุณเปิดก๊อกน้ำในอวกาศซึ่งแรงโน้มถ่วงต่ำมาก น้ำจะลอยกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง

Credit : nsta

ด้วยเหตุนี้สถานีอวกาศนานาชาติจึงไม่มีอ่างอาบน้ำ ฝักบัว หรืออ่างล้างหน้า และหากมนุษย์อวกาศต้องการชำระล้างร่างกาย ก็ทำได้ด้วยการเช็ดด้วยผ้าขนหนูเปียกที่มีครีมอาบน้ำ และในการสระผมก็จะต้องใช้แชมพูที่ไม่ต้องใช้น้ำ แล้วเช็ดออกด้วยผ้าขนหนูแห้ง สำหรับการล้างมือหรือใบหน้า ก็ต้องเช็ดด้วยทิชชู่เปียกหรือผ้าเปียกที่มีสบู่เหลว

มนุษย์อวกาศกินอะไรเมื่ออยู่ในอวกาศ

Credit : kennedyspacecenter .com

จริงๆ แล้วมนุษย์อวกาศก็กินอาหารประเภทเดียวกับบนโลกนั่นเอง เมนูอาหารอวกาศบนสถานีอวกาศนานาชาติจะประกอบไปด้วยรายการต่างๆ มากกว่า 300 รายการ อาหารอวกาศส่วนใหญ่จะถูกเก็บไว้อย่างดี และมักจะบรรจุไว้ในภาชนะพลาสติก บางชนิดสามารถเตรียมได้โดยการเพิ่มน้ำเย็นหรือน้ำร้อน และบางชนิดสามารถอุ่นในเตาอบได้ นอกจากนี้ยังมีอาหารพร้อมรับประทาน เช่น ถั่ว ขนมปัง และผลไม้

Credit : kennedyspacecenter .com

อาหารอวกาศปรากฏตัวครั้งแรกในต้นทศวรรษ 1960 เพื่อลดขนาดและน้ำหนัก อาหารอวกาศที่ถูกออกแบบมาครั้งแรกคืออาหารแข็งขนาดพอดีคำ หรือหลอดบีบที่มีบางอย่างคล้ายกับอาหารทารก รสชาติก็ไม่ค่อยดีนัก ต่อมาอาหารอวกาศได้ถูกพัฒนาออกแบบมากยิ่งขึ้นรวมถึงมีอาหารแห้ง อาหารกระป๋องบรรจุสูญญากาศ และอาหารแช่แข็ง ทุกวันนี้นักบินอวกาศสามารถกินอาหารอย่างเช่นอาหารดองที่เหมือนกับบนโลกได้แล้ว โดยประเทศญี่ปุ่นตอนนี้ก็กำลังพยายามปรับปรุงอาหารสำหรับนำออกไปกินในอวกาศ และมีเมนูอาหารญี่ปุ่นบางชนิดด้วย

ห้องสุขาในอวกาศเป็นแบบไหน

Credit : universetoday

บนสถานีอวกาศนานาชาตินั้นจะมีห้องน้ำ มีการติดตั้งฝารองนั่งชักโครกเหมือนบนโลกทุกอย่าง อย่างไรก็ตาม ห้องสุขาในสถานีอวกาศนั้นจะแตกต่างกันเล็กน้อย อย่างแรกเลยก็คือ ออกแบบมาให้ใช้กับการเชื่อมต่อ ดังนั้นขณะที่ผู้ใช้กำลังนั่งจึงไม่ลอยออกไประหว่างทำธุระ ระบบดูดของเสียมาพร้อมกับแรงอากาศคล้ายเครื่องดูดฝุ่น เนื่องจากของเสียจะค่อยๆลอยออกมาหากไม่ใช้แรงดูดอย่างเร็วและแรง ส่วนปัสสาวะจะถูกดูดด้วยสายยางเหมือนเครื่องดูดฝุ่นเช่นกัน และห้องน้ำก็ไม่มีประตูจะใช้ผ้าม่านเป็นฉากกั้นห้อง

การออกกำลังกายของนักบินอวกาศ

Credit : humans-in-space .jaxa.jp

บนโลกแม้ว่าคุณจะยืนนิ่งๆ คุณสามารถต้านทานแรงโน้มถ่วงด้วยการสนับสนุนจากร่างกายด้วยกล้ามเนื้อและกระดูกเพื่อรักษาท่าทาง อย่างไรก็ตามในอวกาศนั้น แทบจะไม่มีแรงโน้มถ่วงเลย และไม่จำเป็นต้องใช้กล้ามเนื้อและกระดูกในการรองรับร่างกาย ดังนั้นถ้าคุณไม่ออกกำลังกาย กล้ามเนื้อและกระดูกของคุณจะอ่อนแรงลง ซึ่งกล้ามเนื้อและกระดูกจะไม่แข็งแรงขึ้นหากไม่ได้ใช้เป็นประจำ ดังนั้นนักบินอวกาศจึงออกกำลังกายวันละประมาณ 2 ชั่วโมง โดยใช้เครื่องออกกำลังกายแบบใช้แรงต้านในการฝึกด้วยน้ำหนัก และอุปกรณ์ออกกำลังกายแบบแอโรบิก เช่น ลู่วิ่งและเครื่องวัดความเร็วลม

Credit : SIkids

ด้วยอุปกรณ์ออกกำลังกายแบบใช้แรงต้านสำหรับการฝึกด้วยน้ำหนัก สามารถรับน้ำหนักได้แม้ในอวกาศโดยใช้กระบอกสูญญากาศ ดังนั้นการออกกำลังกายจึงทำได้เกือบเหมือนกับการฝึกด้วยน้ำหนักที่ใช้บนโลก บนลู่วิ่ง นักบินอวกาศสามารถวิ่งได้ในขณะที่ร่างกายของพวกเขาถูกยึดไว้โดยใช้สายยาง เออร์โกมิเตอร์เป็นเหมือนจักรยานที่ไม่มีล้อ และสามารถปรับปริมาณการออกกำลังกายได้ตามความแรงของการเหยียบอีกด้วย

นักบินอวกาศ ถือว่าเป็นบุคคลสำคัญของโลก เพราะพวกเขาคือตัวแทนของมนุษย์โลกที่ไปทดลองการใช้ชีวิตในอวกาศซึ่งเป็นเรื่องท้าทายและไม่ง่ายเลยสำหรับมนุษย เหตุผลที่น่าสนใจที่สุดในการส่งนักบินอวกาศขึ้นสู่อวกาศ คือการพัฒนาทักษะด้านวิศวกรรมและดำเนินการศึกษาด้านชีวการแพทย์ การศึกษาและเสาะหาดาวดวงใหม่ๆเพื่อศึกษาหาหนทางต่อการดำรงค์อยู่รอดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่อไป

สามารถติดตามผลงานต่าง ๆ ของทาง Bareo ได้ที่ช่องทางเว็บไซต์ของ Bareo หรือทาง Facebook : Design by Bareo ที่จะคอยอัพเดทข่าวสาร งานดีไซน์ และผลงานการออกแบบตกแต่งภายในมากมาย ให้ท่านผู้อ่านได้รับความรู้ และความสนุกตลอดทั้งปี

หรือหากสนใจจะออกแบบตกแต่งภายในกับทาง Bareo ทางเราก็มีบริการออกแบบภายในครบวงจร โดยสามารถอ่านรายละเอียดการให้บริการของเราได้ที่นี่ คลิ๊ก

ขอขอบคุณข้อมูลจาก
humans-in-space .jaxa.jp
nasa.gov
universetoday .com
curious.astro .cornell.edu
specialinter .com