การเริ่มต้นที่แท้จริง

เมื่อชายหนุ่มอนาคตไกล คุณปรีดา ลิ้มนันทกุล จากรั้วภาควิชาฟิสิกส์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า ธนบุรี ต้องมา พบกับจุดเปลี่ยนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ด้วยการได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งใหญ่เมื่อปี พ.ศ.2544 จนต้องทำให้อยู่ใน สภาพที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายตั้งแต่หน้าอกลงไปจนถึงช่วงล่าง รวมทั้งมือสองข้างขยับได้แค่ช่วงข้อมือเท่านั้น แต่ ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้ความสามารถของชายหนุ่มผู้นี้ลดน้อยลงไปแต่อย่างใด หากแต่ถือเป็นจุดผลิกผันครั้งสำคัญที่เกิดขึ้น ในชีวิตที่ต่อสู้ด้วยใจอันมุ่งมั่นจาก "ผู้ทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิง" มาเป็น "ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ"

"เริ่มจากผมจบภาควิชาฟิสิกส์ แล้วได้เรียนเพิ่มเติมจากหน่วยกิตบังคับ คือ วิศวกรรมไฟฟ้ากำลัง และวิศวกรรมอุตสาหการ ซึ่งถือว่าคิดไม่ผิดเลยที่พยายามเรียนมา เพราะใช้งานได้แทบทุกวิชา (หัวเราะ) พอจบออกมาก็ได้ทำงานหลายอย่าง เรียนรู้สร้างประสบการณ์ให้ตนเอง ทั้ง Sales Engineer, Marketing ผ่านมาหมดทั้งบริษัทเล็กกระทั่งบริษัทมหาชน จนชีวิต ต้องมาเริ่มกันใหม่อีกรอบ ก็ตอนรถคว่ำ แล้วกลายเป็นผู้ทุพพลภาพนี้ละครับ ตำแหน่ง "ผู้ทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิง" มันฟัง ดูยาก เลยตั้งชื่อใหม่เป็น "ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ" ซะเลย คือหมายถึงว่าไหนๆ ก็เป็นผู้ทุพพลภาพแล้ว ก็เป็นให้มันเก่งไปเลย ให้มันเชี่ยวชาญ เวลาที่ใครเชี่ยวชาญด้านไหน ก็มักถูกเรียกว่า "มืออาชีพ" ผมจึงคิดว่าผมควรเป็นผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ น่าจะดีที่สุดครับ"

หลังจากประสบอุบัติเหตุคุณปรีดา ผู้ซึ่งประกาศตัวอย่างแน่วแน่ว่าเป็นผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ ได้มุ่งมั่นทุ่มเทในการทำงาน โดยไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคซึ่งถึงแม้ว่าจะมีอุปสรรคทางร่างกายที่อ่อนแรง แต่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจของเขาอ่อนแอตามไปด้วย ด้วยการทำธุรกิจทางด้านแวดวงไอที จนปัจจุบันดำรงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการบริษัท พีดับบลิวดีเอาต์ซอร์สแมนเนจเมนท์ จำกัด งานด้านการบริหารจัดการ และประสานงานให้ ผู้พิการมีงานทำ, บริษัท เอ็ดดูเคชั่น แอท คลิก จำกัด งานด้านการ จำหน่าย และบริหารจัดการโปรแกรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษออนไลน์, บริษ้ท อินเซอร์เทค งานด้านการติดตั้งซ่อมบำรุง เกี่ยวกับระบบต่างๆ ด้านสื่อสาร และวิศวกรรม

ศิลปะไร้ที่พรมแดน

นอกจากนี้คุณปรีดายังใช้ความเป็นศิลปินที่มีอยู่ในตัวเอง จากงานอดิเรกที่ชื่นชอบได้กลายเป็นแรงบันดาลใจในการสร้าง สิ่งดีๆ ตอบแทนคืนสู่สังคมอย่างน่าชื่นชม แม้ตนเองจะเป็นผู้ทุพพลภาพก็ตาม ก่อตั้ง โครงการ "ร้อยภาพ ร้อยใจ ช่วยมูลนิธิ ไทย" วาดภาพด้วยกาแฟบริจาคให้กับมูลนิธิต่างๆ เพื่อนำไปประมูลหรือจำหน่าย โดยได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีจาก Café Amazon ในเรื่องค่าใช้จ่ายอุปกรณ์ต่างๆ ในการวาด เช่น กาแฟ กระดาษ พู่กัน กรอบภาพ รวมถึงค่าใช้จ่าย ในการเดินทางไปสาธิตการวาด และการจัดแสดงภาพตามสถานที่ต่างๆ

"ผมมีความเชื่อมั่นว่าผู้พิการสามารถทำอาชีพอะไรก็ได้ อยู่ที่ว่าคิดจะทำอย่างจริงจังหรือเปล่าเท่านั้น แม้จะเป็นคนทุพพล ภาพก็ไม่อยากอยู่เฉย อยากทำอะไรเพื่อตอบแทนสังคมบ้าง ผมเริ่มวาดภาพด้วยกาแฟเมื่อต้นเดือนธันวาคม พ.ศ.2553 และริเริ่มโครงการ "ร้อยภาพ ร้อยใจ ช่วยมูลนิธิไทย" เมื่อต้นเดือนมกราคม พ.ศ.2554 โดยจัดทำเว็บบล็อก Preedano.blogspot.com ในการประชาสัมพันธ์โครงการ จนได้รับความสนใจจากสื่อมวลชน และการที่เราทำงานด้านแวดวงไอทีจึงมีส่วนช่วยเราอย่างมากในการประชาสัมพันธ์และคิดทำโครงการดาวน์โหลดภาพวาดฝีมือคนพิการ โดยครั้งแรกๆ เริ่มลองวาดภาพด้วยสีน้ำมันก่อน จึงพบว่ามันค่อนข้างยุ่งยากสำหรับเรา อุปกรณ์เยอะ ขั้นตอนก็ยุ่งยาก และสิ้นเปลือง อีกอย่างผมก็ต้องทำงานอื่นๆ ด้วย เลยเริ่มรู้สึกไม่สนุกกับมันแล้ว คิดว่าต้องหาวิธีอื่นดีกว่าจึงเป็นที่มาว่าผมน่าจะลองใช้ อย่างอื่นมาเป็นวัสดุที่ใช้ในการวาดภาพแทน แรงบันดาลใจลึกๆ อีกเรื่องที่ผมมาเลือกวัสดุจากกาแฟ เพราะผู้หญิงที่ผมรัก เธออยากมีร้านกาแฟ ความตั้งใจนั้นตอนนี้กลายมาเป็นความตั้งใจของผมด้วย (ยิ้ม) ผงการแฟจึงเป็นตัวเลือกที่น่าจะดีที่สุดเพราะหาง่าย สะดวก และเป็นการนำเสนอที่แปลกใหม่ซึ่งน่าจะได้รับความสนใจมากกว่า ถือเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของภาพอีกด้วยครับ ทำแล้วอารมณ์ดี ไม่เครียดเลย วาดได้เรื่อยๆ กาแฟที่เหลือใช้ก็สามารถเก็บมาใช้ใหม่ได้โดยไม่ต้องทิ้ง จากนั้นเมื่อวาดภาพด้วยกาแฟสักระยะหนึ่ง ก็นำไปบริจาคให้กับมูลนิธิต่างๆ เพื่อจัดจำหน่ายหรือจัดประมูล นำรายได้ดังกล่าวไปใช้ในโครงการหรือกิจกรรมที่มีประโยชน์อื่นๆ ต่อไป ก็ถือว่าได้รับการตอบรับที่ดีพอสมควรครับ"

ภาพอนาคตของก้าวต่อไป ของชายชื่อ "ปรีดา"

เหล่านี้เป็นเพียงโครงการส่วนหนึ่งในอีกหลายๆ โครงการที่เป็นประโยชน์ของคุณปรีดาเท่านั้น ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพผู้นี้ดู คล้ายกับว่ายิ่งทำงาน ทำประโยชน์ต่อสังคมมากขึ้นเท่าไร ก็ดูเหมือนว่าพละกำลังในการสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เท่านั้น เพราะนอกจากนี้คุณปรีดายังได้รับทุนการศึกษาจากมหาวิทยาลัยกรุงเทพ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการ จัดการออกแบบภายใน ซึ่งนับเป็นทุนแรกของสาขาวิชานี้อีกด้วย โดยคุณปรีดากล่าวว่าต้องการศึกษาในด้านของ Universal Design การออกแบบเพื่อมวลชน ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณปรีดารู้สึกกระตือรือร้นในการค้นคว้าหาความรู้ใหม่นี้อีกครั้ง เป็นสิ่งที่ ตนเองชอบ เพื่อนำมาประยุกต์เพื่อสังคมส่วนรวมได้ต่อไปในอนาคต นอกจากนี้ล่าสุดยังมีการจัดตั้ง Will Share Association สมาคมเพื่อการแบ่งปัน และสรรค์สร้างทางอาชีพซึ่งทำหน้าที่ในการส่งเสริมและพัฒนาอาชีพให้กับคนพิการ รวมทั้ง การสร้างความรู้ ความเข้าใจในเรื่องคนพิการ และความพิการให้กับประชาชนชาวไทยด้วยสื่อฯ อันถือเป็นการเชื่อมโยง ความสัมพันธ์ และเติมเต็ม เพื่อช่วยเหลือแบ่งเบาภาระของภาครัฐอีกทางหนึ่ง อันถือเป็นการช่วยเหลือประเทศชาติอีกทาง หนึ่งด้วย

ทุกวันนี้ หรือแม้กระทั่งในขณะนี้ คุณปรีดาเองไม่เคยหยุดนิ่งที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้กับสังคมเลย ก้าวข้ามผ่านความทุพพล ภาพที่มีได้อย่างสวยงาม และนับเป็นแรงบันดาลใจให้ทั้งผู้ทุพพลภาพทั้งหลาย รวมทั้งคนปกติได้อย่างแท้จริง

April